Δεν συνηθίζω να απαντώ σε κείμενα κριτικής όσο σκληρά και αν είναι. Είναι απεναντίας καλοδεχούμενα. Από την άλλη, καταλαβαίνω ότι σε μια εποχή που το πολιτικό σύστημα βάλλεται από παντού είναι μεγάλη η πρόκληση για μερικούς να παίζουν το ρόλο του τιμητή και να κατρακυλούν σε κείμενα όλο και πιο υβριστικά, όλο και πιο λαϊκίστικα. Σε έναν ευτελισμό που δεν έχει τέλος, πρέπει ο καθένας να αναλάβει τις ευθύνες του και σε ό,τι με αφορά και στο μέτρο που με αφορά, νέος και με όνειρα στην πολιτική χωρίς να χρωστώ σε κανέναν παρά στους συμπολίτες μου, δεν σκοπεύω να τα αφήνω αναπάντητα. Δημοσιοποιήθηκε πρόσφατα κείμενο από την πρόεδρο των νοσοκομειακών γιατρών Εύβοιας για την κατάσταση στο νοσοκομείο Χαλκίδας, κλείνοντας με τη μόνιμη επωδό - ερώτημα τι έκαναν οι γιατροί βουλευτές. Δεν σχολιάζω το ύφος και τις ύβρεις του κειμένου. Αυτά, όπως πάντα σε αυτές τις περιπτώσεις, χαρακτηρίζουν τον συντάκτη, αν και με προσβάλλει το γεγονός ότι εκφέρονται από μια συνάδελφο, όπως φαντάζομαι προ